نتیجه کاوش در یک محوطه دیگرِ چم شیر اعلام شد
به گزارش مجله کوروش بزرگ، د: پلان و سبک شناختی بسیار ساده معماری فضا ها و از سوی دیگر منظره محیطی، تعلق مجموعه را به گروه های کوچ نشین و کوچ رو قوت می بخشد و به نظر می رسد این مجموعه در قرون میانی اسلامی مورد استفاده این گروه های جمعیتی قرار گرفته و پس از آن متروک شده است.
کاوش های باستان شناسان در محوطه 74 پهنه چم شیر تایید کرد که این مجموعه متعلق به گروه های کوچ نشین و کوچ رو بوده که در قرون میانی اسلامی مورد استفاده بوده و پس از آن متروک شده است.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سعید ستارنژاد ـ سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه 74 پهنه چم شیر، گفت: این محوطه روی برجستگی طبیعی با مصالح بوم آورد ایجاد شده که در کاوش باستان شناسی شواهدی از فضا های معماری به دست آمد.
او با بیان این که این فضا های معماری دارای پلان مستطیلی با مصالح لاشه سنگ و ملات گل ایجاد شده اند و در سطح دیواره ها به منظور استحکام بخشی، اندود گچ و آهک کشیده شده است، اضافه کرد: نتایج کاوش باستان شناختی معین کرد که این مجموعه متشکل از هشت فضای معماری و یک راه روی اصلی بوده و سقف فضا ها فاقد پوشش است.
به گفته سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه 74، این فضا ها دارای یک ورودی بوده که پس از ترک مجموعه، ورودی ها را با قلوه سنگ به صورت آگاهانه مسدود نموده اند. ستارنژاد اضافه کرد: پلان و سبک شناختی بسیار ساده معماری فضا ها و از سوی دیگر منظره محیطی، تعلق مجموعه را به گروه های کوچ نشین و کوچ رو قوت می بخشد و به نظر می رسد این مجموعه در قرون میانی اسلامی مورد استفاده این گروه های جمعیتی قرار گرفته و پس از آن متروک شده است.
این باستان شناس اظهار کرد: مطالعات مربوط به این محوطه در کنار سایر محوطه های کاوش شده در این ناحیه، می تواند سهم قابل توجهی در ترسیم الگو های سکونتگاه های عشایری منطقه داشته باشد، در عین حال نمونه ای از مدل آزمون باستان شناختی گذشته محسوب می گردد و می تواند در تحلیل سکونتگاه های جوامع کوچ نشین و کوچ رو منطقه و سایر نواحی ایران در دوره های مختلف فرهنگی بسیار راهگشا باشد.
باستان شناسان در حوضه آبگیر سد چم ِشیر حدود 140 محوطه را شناسایی نموده اند که در آنالیز های اولیه فرضیه وجود آثاری با قدمت بیش از 16 تا 10 هزار سال از دوره های فراپارینه سنگی و بعلاوه دوره های نوسنگی، عیلام میانه و اسلامی را مطرح کردند ودر کاوش های پسین، به استقرار فصلی زمستانی، تفرج گاه یا دسکره ساسانی دست یافتند. در سال 1395 از میان 140 محوطه شناسایی شده، حدود 30 محوطه ای برای کاوش نجات بخشی معین شد که باستان شناسان براساس آخرین یافته ها اعلام نموده اند در بیشتر این محوطه ها بقایایی از دوره اسلامی و جوامع کوچ رو یافته اند و بعضی از فرضیه های باستان شناسی اولیه را رد نموده اند.
بنا به گفته باستان شناسان با آب گیری سد چم شیر، تمام محوطه های کاوش شده زیر آب خواهد رفت. مدیر پروژه و ناظر کاوش های نجات بخشی سد و نیروگاه چم شیر پیش تر از شناسایی 140 اثر تاریخی از محوطه های کاوش شده در روز های اخیر خبر داده و گفته که تمام آن ها به اداره کل میراث فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد تحویل داده شده است.
منبع: فرادید