خوراکی خوشمزه روزهای برفی شمیران - مجله کوروش بزرگ

خبرنگاران/ راحله عبدالحسینی: هر فصل سال غذای مخصوصی داشت و گذر آهسته فصل ها باعث می شد تا مردم از زیبایی ها و خوردنی های آن فصل حسابی لذت ببرند. بی هیچ شتابی هم کوله بارش را جمع می کرد و به روزهای فصل بعدی خوشامد می گفت.

زمستان از همان شب اول با نام چله بزرگ آغاز می شد؛ درست از شب یلدا یعنی اول دی ماه تا 40روز بعد یعنی دهم بهمن ماه. شب های سرد چله بزرگ با دور کرسی نشستن و تنقلات و آجیل شیرین و میوه های خشک تابستانی مثل برگه زردآلود خوردن و قصه گفتن و شنیدن می گذشت.اما چله بزرگ برای شمیرانی ها با یک خوردنی ویژه همراه بود: شیره برف.

عباس صالحی از قدیمی های شمیران درباره رسم خوردن شیره برف می گوید: برف اول زمستان همراه گرد و خاک بود. اما از برف دوم و سوم که برف تمیز می بارید، شیره برف خوراکی خوشمزه ای برای ما بود. مادربزرگم ما بچه ها را می فرستاد ته باغ و می گفت روی برف ها را جمع کنیم. برف باید سبک و به شکل پودر بود. برفی که سفت و کمی یخ زده بود برای شیره برف مناسب نبود. برف را از جاهای تمیزی که دور از گرد و خاک بود مثلاً روی بام یا سر دیوار برمی داشتند. برف ها را در کاسه می ریختند و روی آن شیره انگور یا شیره انجیر می ریختند و دورهمی نوش جان می کردند.

صحبت از خوراکی های شمیران در فصل زمستان که می گردد نباید توتک، لرزانک و دمپخت بلغور را از قلم انداخت. صالحی می گوید: در فصول پاییز و زمستان که فصل به است خوراک تاس کباب پای ثابت غذاهای شمیران بود. مردم سعی می کردند خود را با اقلیم و خوراکی هایی که طبیعت در هر فصل به آنها می دهد وفق بدهند. روزهای کوتاه و شب های بلند چله بزرگ به این ترتیب سپری می شد. بعد از آن هم چله کوچک یعنی از دهم بهمن تا اول اسفند ماه آغاز می شد.

حالا دیگر با وجود آلودگی هوا که تمام زمستان دست از سرمان برنمی دارد برای امتحان کردن مزه شیره برف باید از تهران بیرون برویم تا شاید در ارتفاعات دست مان به برف تمیز برسد و مزه این خوراکی خلاقانه روزهای برفی را بچشیم.