خواص گیاه افتیمون چیست؟ - مجله کوروش بزرگ

خبرنگاران | سرویس سلامت - گیاه افتیمون در طب سنتی کاربردهای بسیاری دارد و به عنوان یک ضد سودای بسیار قوی از آن استفاده می گردد و در قدیم آن را داروی جنون می نامیدند. علاوه بر این گیاه افتیمون به دلیل طبیعت گرم و خشکی که دارد، بلغم را نیز از بدن می زداید. برای آشنایی با سایر خواص افتیمون و طریقه مصرف آن با خبرنگاران همراه شوید.

خواص افتیمون (طبیعت و خواص درمانی)

طبیعت گیاه افتیمون گرم و خشک است. بعضی از مهمترین خواص درمانی این گیاه به طور خلاصه عبارتند از:

• در طب سنتی از این گیاه برای درمان بیماری اسکوربوت (بیماری خونی ناشی از کمبود ویتامین ث) استفاده می گردد.
• افتیمون تصفیه نماینده خون است و مصرف آن باعث تقویت کبد می گردد.
• گیاه افتیمون مفرح قلب است و در صورت تنقیه، برای برطرف سودا، دفع کرم معده و باد از بدن مفید است.
• یاری به درمان بیماری هایی مانند لقوه، خواب رفتن اعضای بدن و دردهای مفصلی از خواص افتیمون است. به این منظور از ضماد گیاه استفاده می گردد.
• گیاه افتیمون برای درمان سردردهای مزمن ناشی از مزاج سوداوی (سرد و خشک) و ناراحتی های فکری مفید است.
• درمان انزال زودرس از دیگر خواص افتیمون در طب سنتی است.
• مصرف این گیاه مدر و قاعده آور است.
• یکی از مهمترین خواص افتیمون که از گذشته مطرح بوده است، درمان خفقان، جنون و مالیخولیا است. به این منظور افتیمون را با همان مقدار گیاه افسنطین مخلوط نموده و آن را بجوشانید و پس از صاف کردن به بیمار بدهید.
• در طب سنتی درباره خواص افتیمون آمده است که مصرف این گیاه باعث تقویت حافظه، برطرف جنون، برطرف وسواس، برطرف بی خوابی، عصبانیت، کابوس، برطرف تشنج و صرع و برطرف بی حسی اعضا می گردد. جالب است بدانید مصرف دم نموده افتیمون باعث آرامش می گردد و به درمان آلزایمر در سالمندان یاری می نماید.

گیاه شناسی افتیمون

افتیمون که در طب سنتی به آن دواء الجنون، ترشک، شیون و... نیز گفته می گردد، گیاهی است از تیره پیچک صحرائی علفی و یک ساله، پیچنده و دارای ساقه های ظریف و باریک که قابلیت انعطاف داشته و به حالت انگلی بر روی تعدادی از گیاهان علفی رشد می نماید و از گیاه میزبان تغذیه می نماید.

رنگ ساقه این گیاه تقریبا کرمی مایل به زرد و قرمز است. برگ های آن بسیار ریز و دارای گل های مایل به زرد و صورتی می باشد. افتیمون در بسیاری از نقاط دنیا موجود است و در دامنه کوه ها تا ارتفاع 2000 متری نیز مشاهده می گردد. در ایران در اطراف تهران، کرج، دامنه های البرز، اصفهان، فارس، جزیره هرمز و قشم دیده می گردد. همه بخش های گیاه استفاده دارویی داشته و خواص دارویی آن بسته به گیاه میزبان متفاوت خواهد بود.

طرز استفاده و مقدار مصرف افتیمون

بهترین طریقه مصرف گیاه افتیمون این است که مقداری از گیاه خشک شده را در داخل کیسه پارچه ای بریزید و آن را بجوشانید. پس از دو جوش، کیسه را از داخل آب خارج نموده و آن را فشار دهید و محلول به دست آمده را استفاده نمایید.

توجه داشته باشید گیاه افتیمون لینت آور است و بایستی به مقدار کم و با احتیاط مصرف گردد.

نکات مهم در خصوص نحوه مصرف افتیمون

1. گیاه افتیمون را نباید زیاد جوشاند. جوشیدن زیاد گیاه و به مدت طولانی از خواص دارویی گیاه کم می نماید. ضروری است گیاه را مقداری بیشتر از حالت دم کردن بجوشانید تا مواد دارویی وارد آب گردد.
2. از زیاد خرد کردن و کوبیدن افتیمون خودداری کنید، چون بافت گیاه بسیار نرم است و این کار باعث از بین رفتن ترکیبات شیمیایی موجود در گیاه می گردد. به طور کلی هنگام مصرف نباید آنرا نرم کوبید و یا زیاد جوشاند بلکه باید با شعله غیر مستقیم و خیلی آهسته و طولانی مدت دم بکنید.
3. گیاه افتیمون را در جای خشک و خنک، دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری کنید.
4. بیشترین مقدار مصرف افتیمون، روزانه 15 گرم است که ضروری است این مقدار به صورت 3 تا 4 بار در روز و در طول 10 دقیقه مصرف گردد.

مضرات افتیمون (موارد احتیاطی و منع مصرف)

• زیاده روی در مصرف افتیمون باعث افسردگی می گردد.
• استفاده از گیاه افتیمون برای زنان باردار، مادران شیرده و بچه ها زیر 5 سال مضر است.
• مصرف افتیمون برای افراد دارای مزاج گرم مضر است و این افراد بایستی آن را با مواد مصلح مانند کتیرا و بنفشه مصرف نمایند. همچنین زعفران و صمغ عربی نیز از خوراکی های مصلح این گیاه می باشند.

منابع: کتاب دائره المعارف گیاهان دارویی، imna.ir، salamati.ir