زنگ خطر برای ورزش ایران در المپیک!
به گزارش مجله کوروش بزرگ، عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با اشاره به اینکه طی چند ماه اخیر کمیته بین المللی المپیک اقدام به کاهش 56 سهمیه در رشته کشتی آزاد و فرنگی مردان و زنان و کاهش یک وزن در رشته وزنه برداری مردان نموده است، توضیح داد: بیش از نیمی از مدال های کسب شده از مجموع 68 مدال کسب شده توسط کاروان ورزشی ایران در المپیک از این دو رشته ورزشی بوده است و این زنگ خطری برای ایران محسوب می گردد!
حسین زارعیان در گفت وگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه بدون تردید، بازی های المپیک بزرگترین رویداد ورزشی جهان است که در کانون توجه جهانیان واقع شده است و صحنه ای برای هنرنمایی ورزشکاران نخبه به شمار می رود تا بتوانند مهارت های خود را به معرض نمایش گذارند، اظهار کرد: پیروزی های بین المللی و به ویژه پیروزیت در رقابت های المپیک در عرص ورزش، به طور فزاینده ای موجب رشد و توسعه در بسکمک از کشورها شده است، این رجحان و پیروزیت ورزشکاران نخبه در عرص بین المللی هویت و شخصیت ویژه ای به آن کشور می دهد و برهمین اساس، دولت ها تمایل بیشتری دارند با سرمایه گذاری مالی زیاد، پیروزیت ورزشکاران نخبه خود را در عرصه بین المللی فراهم نمایند که این مسأله به بسط و توسعه سازمان ها و سیستم های مرتبط با پرورش و توسعه ورزشکاران نخبه در بعد ورزش قهرمانی منجر شده است.
وی ادامه داد: پیروزیت یک ورزشکار یا تیم ورزشی به مقدار قابل توجهی به عملکرد سیستم ورزش قهرمانی و توانایی آن در استفاده اثربخش از منابع موجود در جهت توسعه ورزش قهرمانی بستگی دارد. در جهانی پیشرفته ورزش امروز، تصمیم گیری درست، علمی و به موقع نقش بسیار مهم و مشخص نماینده ای در شکست یا پیروزیت دارد. کسب پیروزیت در میادین بین المللی ورزشی تابعی از پیروزیت در عرصه های دیگری نظیر سیاست داخلی و بین المللی، اقتصاد پویا و غیره است و از سویی دیگر، رقابت بین ملت ها همواره یکی از ویژگی های بازی های المپیک بوده است.
به گفته عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی علی رغم تأکید کمیت بین المللی المپیک مبنی بر عدم شایستگی کشوری بر کشور دیگر براساس جدول توزیع مدال ها اما همچنان سیاست مداران و رسانه ها به منظور مقایسه پیروزیت بین المللی به شمارش مدال های کسب شده می پردازند که ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻪ آﻣﺎر ورزﺷﻜﺎران دوﭘﻴﻨگی، ﻧﺎداوری ﻫﺎ، ﺧﺮﻳﺪ ورزﺷﻜﺎران ﺧﺎرجی ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮخی ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺴﺐ ﻣﺪال و دﻳﮕﺮ ﻋﻮاﻣﻞ درمیﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﻛﺴﺐ ﻣﺪال و ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در رﺗﺒه ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﻛﺸﻮرﻫﺎ اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮی دارد.
هزینه 30 میلیارد دلاری برای برگزاری المپیک 2020
زارعیان با اشاره به اینکه کاروان ورزشی ایران در سال 2020 (3 مرداد لغایت 19 مرداد 1399) در حالی گام به بازی های المپیک خواهد گذاشت که به گفته توماس باخ (رئیس کمیته بین المللی المپیک) این دوره از بازی ها یکی از باشکوه ترین دوره های برگزاری المپیک خواهد بود، گفت: وی هم چنین معتقد است کشور میزبان حدود 30 میلیارد دلار صرف برگزاری این رویداد عظیم خواهد نمود. توکیو پس از رقابت با مادرید و استانبول پیروز به کسب میزبانی المپیک 2020 شده و این کشور امید دارد تعداد گردشگران خود را از 20 میلیون در سال 2016 به 45 میلیون در سال 2020 رسانده و درآمد قابل توجهی را از این راه کسب کند.
وی ادامه داد: حضور در این رویداد مهم برای هر کشوری از مزایای بسیار برخوردار است و حضور قدرتمند ورزشکاران نخبه هر کشور نشان از توانمندی آن کشور را دارد. کاروان ورزشی ایران نیز پس از بازی های المپیک 2016 و کسب رتبه 25، باید با نگاهی علمی و کارشناسانه نقاط قوت و ضعف خود را در بخش های مختلف ورزش شناسایی نموده و خود را برای المپیک 2020 و کسب پیروزیت بیشتر آماده کند.
259 شاخص اثرگذار بر پیروزیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با بیان اینکه نتایج تحقیق اجرا شده در رابطه با بررسی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر پیروزیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک 2020 توکیو نشان داد 259 شاخص می تواند بر پیروزیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک توکیو 2020 مؤثر باشد، اظهار داشت: تحلیل های انجام شده شاخص ها را در پنج مؤلفه براساس الگوی (PEST+S) طبقه بندی می نماید که سهم مؤلفه ورزشی (98 شاخص)، سیاسی (29 شاخص)، مالی (52 شاخص)، اجتماعی- فرهنگی (53 شاخص) و فناوری (27 شاخص) بود، هم چنین با استفاده از مدل پیشنهادی دی بوسچر و همکاران (2006)، سه سطح کلان، میانی و خرد برای هر مؤلفه درنظر گرفته شد که سطوح کلان مربوط به محیط پیرامونی یا دور (جامعه)، سطوح متوسط یا میانی مربوط به سازمان های ورزشی (از جمله فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان و غیره) و سطوح خرد یا نزدیک مربوط به خود ورزشکار است و سطح خرد به طور مستقیم و سطوح میانی و کلان به طور غیرمستقیم در پیروزیت ورزشکاران در کسب سهمیه المپیک مؤثر است.
چالش های پیشِ روی کسب سهمیه از سوی ورزشکاران استان تهران
زارعیان اضافه نمود: بنابراین در این راه هر تیم و کاروانی از هر کشور از جمله ورزشکاران اعزامی استان تهران با بعضی مسائل و چالش ها دست و پنجه نرم می نماید. مسائل مالی (کمبود بودجه دولت، کمیته ملی المپیک و فدراسیون ها، عدم توزیع به موقع اعتبارات به فدراسیون ها، سطح درآمد و حقوق ورزشکاران و...)، مسائل سیاسی (عدم تعامل فدراسیون ها، کمیته های ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان با نهادهای بین المللی در زمینه ورزش، عدم تعامل فدراسیون های ورزشی با وزارت امور خارجه جهت اعزام و برگزاری مسابقات در سطح بین المللی، عدم تعامل فدراسیون ها، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان با سران و مسئولین کشوری و...)، مسائل اجتماعی و فرهنگی (عدم توسعه ورزش اقلیت های مذهبی از سوی فدراسیون ها، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان، عدم توسعه ورزش های بومی محلی از سوی فدراسیون ها، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان و...)، مسائل مرتبط با فناوری (عدم برخورداری از پایگاه داده ورزشکار حرفه ای داخلی و خارجی در فدراسیون ها، عدم استفاده فدارسیون های ورزشی از فناوری های روز جهان، عدم برخورداری از نرم افزارهای بررسی عملکرد فردی و تیمی در رشته های ورزشی و ...) و بعضی مسائل مرتبط با رشته ورزشی (عدم استفاده از مربیان حرفه ای جهان توسط فدراسیون، عدم استقلال و توانمندی فدراسیون های ورزشی، میزان انگیزش ورزشکاران، حضور در مسابقات برون مرزی، نحوه رابطه مناسب بین مربی و ورزشکار و...) می تواند از جمله چالش های پیشِ روی کسب سهمیه از سوی ورزشکاران استان تهران به شمار آید.
زنگ خطر برای ورزش ایران!
وی با بیان اینکه چالش های ورزشکاران استان تهران به فراخور زمان دچار تغییر و تحول می شوند، بیان کرد: به طور مثال، در چند ماه اخیر کمیته بین المللی المپیک اقدام به کاهش 56 سهمیه در رشته کشتی آزاد و فرنگی مردان و زنان و کاهش یک وزن در رشته وزنه برداری مردان کرد، حتی رشته وزنه بردای به دلیل دوپینگ ورزشکاران تا خطر حذف از المپیک پیش رفته است و کمیته بین المللی المپیک دلیل این تصمیمات را برقراری توازن جنسیتی در المپیک 2020 دانست و با توجه به اینکه بیش از نیمی از مدال های کسب شده از مجموع 68 مدال کسب شده توسط کاروان ورزشی ایران، از این دو رشته ورزشی بوده و این زنگ خطری برای ایران محسوب می گردد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی ادامه داد: بنا به تصمیم کمیته اجرایی المپیک، پنج رشته ورزشی بیسبال، سافتبال، سنگ نوردی، کاراته، موج سواری و اسکیت بورد به این بازی ها اضافه نموده شد و هرچند در سال های اخیر ایران پیروزیت هایی در رشته های کاراته و سنگ نوردی به دست آورده اما امید چندانی را برای کسب مدال در این رشته ها نمی توان متصور شد. در مجموع باید اذعان داشت اولین گام در راه رسیدن به پیروزیت در رویدادهای ورزشی، برنامه ریزی صحیح و علمی از سوی مدیران ورزش استان تهران است و از این رو مدیران ورزشی استان تهران برای تدوین و طراحی برنامه ای جامع احتیاجمند بررسی شرایط و آینده پیشِ رو هستند، بنابراین پژوهش حاضر درصدد است در این دو سال مانده تا المپیک 2020 توکیو، عوامل مؤثر بر پیروزیت و کسب سهمیه ورزشکاران اعزامی استان تهران در المپیک 2020 توکیو را شناسایی و اولویت بندی نموده و با در اختیار قراردادن آن به مسئولان اداره کل وزارت ورزش و جوانان استان تهران و نیز کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی، مدیران را در برنامه ریزی های آینده کمک کند.
زارعیان با اشاره به اینکه برای نمونه در سال های اخیر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس با آگاهی از اهمیت ورزش و کسب پیروزیت در میادین بین المللی، کوشش خود را برای جذب و خرید ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی از سراسر جهان به کار گرفته اند، گفت: به نوعی این ورزشکاران را کارگران مهاجر جهانی می توان نامید که این رویه مورد انتقاد بوده و عملکرد کشورهای عربی را در بازی های المپیک ننگین است و شش مدال کسب شده توسط 22 کشور عربی را با هشت مدال طلای مای کل فلپس(شناگر آمری کای ی ) در المپیک 2008 پکن قابل مقایسه نیست.
نخبه شدن در ورزش؛ 10 سال زمان و 10 هزار ساعت تمرین
وی ادامه داد: پایین بودن کیفیت آموزش و استعدادیابی ورزشکاران در کشورهای عربی از اصلی ترین عوامل ناکامی این کشورها در المپیک است و از سویی دیگر کشوری مانند هند با وجود جمعیت زیاد و استعدادهای موجود در این کشور پیروزیت چندانی در المپیک کسب ننموده اند و به عقیده محققان نخبه شدن در ورزش به 10 سال زمان و 10 هزار ساعت تمرین احتیاج دارد و هزینه آن برای هر نفر 37 میلیون دلار برای کسب هر مدال طلای المپیک است.
ترکیه و ایالات متحده؛ کشورهایی با تعداد ورزشکاران زن اعزامی بیشتر نسبت به مردان در المپیک 2012
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با بیان اینکه میزان فراوری ناخالص داخلی (GDP) در کشورها نشان دهنده درآمد آن کشور است، اظهار کرد: هرچه درآمد دولت ها بیشتر باشد بدیهی است به همان نسبت سرمایه گذاری در بخش های مختلف از جمله ورزش بیشتر می گردد. به نظر می رسد کشورهای با GDP بالا حمایت بیشتری از ورزشکاران می نمایند و برای توسعه ورزش حرفه ای به وسیله بهبود زیرساخت های ورزشی کوشش می نمایند، همچنین حضور زنان در عرصه های مختلف ورزشی دارای اهمیت بسیار بالا است تا آن جایی که در کشورهایی چون ترکیه و ایالات متحده تعداد ورزشکاران زن اعزامی به المپیک 2012 نسبت به مرد بیشتر بوده است.
زارعیان ادامه داد: در کشورهای توسعه یافته جهان، آموزش و پرورش و باشگاه ها متولی ورزش های پایه هستند، آن ها استعدادها را کشف می نمایند و پرورش می دهند و در اکثر کشورهای جهان دانش آموزان به عنوان مهره های ورزشی و قهرمانان آینده دیده می شوند تا جایی که در توصیف دورنمای آینده ورزشی خود می گویند که قهرمانان المپیکی و جهانی آن ها دانش آموزان پشت میز نشسته مدارس هستند.
وی با اشاره به اینکه محققان معتقدند تعداد رشته های ورزشی پایه و المپیکی که در مدارس تدریس می شوند، می توانند در پیشرفت آن رشته ها تأثیرگذار باشند و بدیهی است نهادینه کردن ورزش های المپیکی پیروزیت در آینده را به ارمغان می آورد، گفت: بدیهی است کشورهای پرجمعیت جهان مانند چین، ایالات متحده و... به منزله استخری از استعدادهای رشته های مختلف ورزشی بوده که همین استعدادهای بالقوه بعدها می توانند به قهرمانان المپیکی این کشورها تبدیل شوند. آن ها معتقدند فناوری نانو به تجهیزات استحکام بالایی بخشیده و وزن آن را نیز کاهش می دهد و کاربردهای فناوری نانو در ورزش در بخش های وسایل ورزشی (بدنه و پاروهای قایق و دوچرخه با بدنه نانو)، پوشاک (کفش ها ولباس های ورزشی)، اماکن ورزشی (کفپوش های ورزشی و هم چنین بکارگیری از فناوری نانو در ساخت استادیوم های مجهز و روز جهان) و پزشکی ورزشی (ساخت پروتزها و اورتزها) مورد توجه پژوهشگران این حوزه بوده و فراوریات بسکمک را به بازارهای ورزشی ارائه نموده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا