تخریب بناهای تاریخی برای مبارزه با اعتیاد! - مجله کوروش بزرگ

موسسه تهران، مطالعات کلان شهر در یادداشت اعتراضی که توسط اعضای این موسسه به تائید رسیده، نسبت به شرایط اخیر تخریب در بافت های تاریخی کشور اظهار نگرانی نموده است. در متن این یادداشت آمده است:

در این روزها جسته و گریخته در رسانه های مختلف صحبت از تخریب بخشی از بافت تاریخی اودلاجان و منطقه دوازده تهران است، آن هم به عنوان مبارزه با معتادان و دستفروشان و افاغنه بدون مجوز اقامت و از این قبیل. حال این پرسش وجود دارد (جدا از ارزش بافت تاریخی آن)، در کجای جهان برای مبارزه با اعتیاد به تخریب یک بافت می پردازند؟ آیا با این کار اعتیاد از بین می رود یا معتادان به جایی یا جاهای دیگر نقل مکان می نمایند؟ بدیهی است که برای مبارزه با اعتیاد اقدامات اصولی و بنیادی باید صورت گیرد و این معضل اجتماعی ریشه یابی و آسیب شناسی گردد که در این جا موضوع بحث ما نیست. اما تخریب یک بافت تاریخی از بین بردن هویت یک شهر است در اینجا از کشورهای پیشرفته مثال نمی زنیم که بلافاصله ما را متهم نمایند که مقایسه مع الفارغ است ، هرچند تجربه های آنها نیز می تواند در مواردی کاملا مفید باشد. از کشوری نظیر خودمان (مراکش) صحبت می کنیم که بافت تاریخی شهرهایش (کازابلانکا، رباط و فاس) را چگونه بهسازی نموده اند و چه میزان جهانگرد را هر ساله به خود جذب می نمایند؟ چرا ما باید سابقه فرهنگ و شهرسازی و معماری خود را این چنین غیرمسئولانه از بین ببریم؟ و بجای آن خدا می داند چه ساختمان هایی(مانند جای جای تهران) بسازیم؟ آیا ما این اجازه را داریم که گذشته تاریخی خود را که باید برای نسل های آینده ایران و جهان به یادگار بمانند به این سادگی و با تساهل از بین ببریم؟ به خصوص که متاسفانه تهران الگوی بسیار موثری برای شهرهای دیگر است، همچنان که در شیراز نیز چندی پیش شاهد تخریب بافت تاریخی اطراف حرم شاهچراغ (ع) بودیم ، نمونه های اطراف حرم در مشهد و اخیرا زینبیه در اصفهان (که در حال طرح ریزی است) می تواند عمق فاجعه ای را که در شهرهای تاریخی رخ می دهد ، نمودار کند. به امید آن که هم مسئولان و مدیران شهری و هم حرفه مندان با وجدان بیدار از بروز چنین اتفاقات جبران ناپذیری جلوگیری نمایند.منبع: ایسنامنبع: کجارو