در خانه 56 متری زندگی می کنم
به گزارش مجله کوروش بزرگ، ترک زبان است و در همه این سال ها گویش ترکی اش را حفظ نموده و به آن افتخار هم می نماید. آتش تقی پور، بازیگر قدیمی سینما، تئاتر و تلویزیون در پنج دهه حضورش لباس های متفاوتی از شخصیت های مختلف تلویزیونی و سینمایی را به تن نموده و تلاشش را نموده تا نقش هایش را به گونه ای بازی کند که نه تنها مخاطب با آن ارتباط برقرار می نماید، بلکه برایش شیرین و به یاد ماندنی باشد.
جهت دریافت خدمات پتینه چیست با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.
تقی پور در سال های اخیر بیشتر ایفاگر نقش پدرعظیم ها بوده و همچنان مثل سال های جوانی عاشقانه نقش هایش را جلو دوربین بازی می نماید، حتی وقتی با او سر صحبت را باز می کنیم با خنده می گوید که دیوانه بازیگری است و اگر قرار باشد نوک قله هم برای بازی برود، حتما زن و بچه را رها می نماید و برای کار راهی نوک قله می گردد. تقی پور سال گذشته فصل سوم سریال ستایش را روی آنتن شبکه سه داشت که نقش یک حاجی بازاری را ایفا می کرد. البته نقشش در این سریال خیلی پررنگ نبود. او این روزها مشغول بازی در سریالی با نام خانه آقاجان است که به سفارش صدا و سیمای مرکز زنجان تهیه و روانه آنتن می گردد. به همین دلیل با او گپ زده ایم.
شنیده ایم این روزها زنجان هستید و مشغول بازی در یک سریال. چه نقشی را به عهده دارید؟
بله. در زنجان مشغول بازی در سریال خانه آقاجان هستم. در این سریال نقش آقاجان را بر عهده دارم که آقای علی حسن زاده کارگردانی آن را بر عهده دارد.
آقا جان قصه چه ویژگی هایی به لحاظ رفتاری دارد؟
آقا جان یک پدرعظیم عیالوار است. کلی فرزند و نوه و نتیجه دارد که هر کدام مسائل خاص خودشان را دارند و البته این پدرعظیم مهربان هم کم با مسائل دست و پنجه نرم نمی نماید. دقیقا مثل دیگر آقاجان های جامعه است.
با توجه به این که ترک زبان هستید، در این سریال هم ترکی صحبت می کنید؟
نه. سریال به زبان فارسی ضبط می گردد اما چون اغلب بازیگران اصالتا آذری زبان هستند، طبیعتا این لهجه را در دیالوگ ها داریم. ما در مرکز شهر زنجان مشغول کار هستیم و کار به سفارش صدا و سیمای مرکز زنجان فراوری می گردد.
چند وقت است سر ضبط سریال هستید؟
فکر کنم حدود یک ماه و نیم است که پروژه آغاز شده و با همکاران مشغول فراوری این سریال هستیم.
شما جزو بازیگران پیشکسوت هستید. در این روزهای کرونایی برایتان سخت نیست که سر ضبط سریال بروید؟
چه بگویم؟ شاعر خوب گفته که مرا عشق رخت دیوانه نموده. عقل و هوش ما را بازیگری و هنر برده و نه کرونا سرمان می گردد، نه خستگی و نه سن و سال. وقتی عشق این شغل را دارم طبیعی است که سختی هایش را هم تحمل کنم و برایش وقت بگذارم.
یعنی نگران نیستید خدای ننموده مریض شوید؟
این طور نیست که بدون رعایت مسائل بهداشتی مشغول کار باشیم. تمام مسائل بهداشتی را رعایت می کنیم، همه عوامل ماسک زده اند، دائما لوکیشن ضدعفونی می گردد و از همه لحاظ سعی می کنیم بیمار نشویم. علاوه بر این که توکلمان به خداست.
یعنی تا این میزان عاشق بازیگری هستید؟
به نظرم از عشق گذشته و دیوانه این شغل هستم!
گفتید که عاشق این شغل هستید، اما بدون تعارف بگویید مسائل مالی تاثیری در این ندارد که با این سن و سال و شرایط خاصی که در کشور به دلیل کرونا وجود دارد سر کار بروید؟
راستش را بگویم دیوانه این کار هستم اما خب این را هم نمی توان منکر شد که مسائل مالی هم به این دیوانگی یاری می نماید! ضرورت های زندگی ایجاب می نماید برای تامین معیشت مالی آدم هر خطری را به جان بخرد و کوشش کند هزینه زندگی اش را تامین کند. کرونا هم دیگر به یک واقعیت زندگی ما بدل شده و نمی توانیم به خاطر این بیماری، بیکار در خانه بنشینیم و حقوقی نداشته باشیم. خاطرم هست زمانی که ابتدای حمله صدام به شهرها بود، هر وقت حمله هوایی می شد ما از شهر خارج می شدیم اما بعد از مدتی دیگر حتی همان حمله های هوایی و موشکباران هم برایمان عادی شد و به سر کارهایمان می رفتیم و به این فکر نمی کردیم که اگر موشک کنارمان منفجر گردد چه اتفاقی ممکن است برایمان بیفتد. حتی به یاد دارم بعد از عادی شدن موشک باران مردم هنگام آژیر قرمز به جای این که به پناهگاه بروند سریع خودشان را به پشت بام می رساندند تا رد موشک را دنبال نمایند که به کدام منطقه اصابت می نماید. به همین دلیل می گویم کرونا نیز دیگر برایمان عادی شده است، نه این که منکر سختی این بیماری شوم بلکه شاید تا مدت ها واکسن این بیماری کشف نگردد، بنابراین ما باید به زندگی مان ادامه بدهیم.
نکته قابل تأمل این است که عده ای با عتاب و خطاب و لحن تند به مردم و ماهایی که برای معاشمان کار می کنیم می گویند بنشینید در خانه و بیرون نیایید! آخر چطور در خانه بنشینیم وقتی جیبمان خالی است؟ درست است که من عاشق شغلم هستم ولی این واقعیت را هم نمی توانم انکار کنم که مجبورم برای امرار معاشم کار کنم.
منظورتان از عده ای دولتمردان هستند؟
(با خنده) من وارد مباحث سیاسی نمی شوم اما تا این حد می گویم که واقعا این روزها کسب درآمد کار بسیار سختی است.
شما از سختی معاش می گویید، ولی خیلی ها این تصور را دارند که حداقل بازیگران باید جیبشان پر باشد و غم نان نداشته باشند.
ممکن است بین هنرمندان و بازیگران ده یا 20 نفر باشند که وضع مالی چشمگیری داشته باشند و هشت شان در گرو نه شان نباشد اما امثال من در زمانی که جوان تر بودیم همه عشقمان بازیگری بود و به فکر کسب و کارهای دیگر نبودیم که امروز گرفتاری معاش نداشته باشیم. خیلی از دوستان من که اهل هنر بودند و امروز مستاجرند به من می گویند ما زندگی نمی کنیم، بلکه یواش یواش داریم می میریم. متاسفانه این روزها شرایط مالی مردم سخت است. امیدوارم مسائل مردم رفع گردد.
خود شما صاحبخانه اید یا مستاجر؟
صاحبخانه ام، اما خانه ام قصر نیست. فقط یک خانه 56متری دارم.
یعنی در 56 متر زندگی می کنید؟!
بله. پس فکر کردید که باید در قصر زندگی کنم؟
منظورم قصر نیست، اما توقع می رود که خانه تان عظیم باشد.
نه. خانه ام همین میزان است که به شما گفتم. ولی عاشق کارم هستم و به خاطر کارم حاضرم نوک قله اورست هم بروم و منافع خانوادگی را رها کنم.
شما سال هاست که بازیگر هستید، حالا که سن تان بالاتر رفته نقش های خوب به شما پیشنهاد می گردد؟
نمی دانم چطور بگویم، ولی انگار مملکت از پدرعظیم و مادرعظیم و دایی و عمه و... تهی شده است. بیشتر کارها در خصوص جوان ها است و جایی برای ما نیست. اتفاقا گاهی تماشاگران می گویند که چرا نقش هایم این طور است، چرا گذاشته ام زین اسب را روی پشتم بگذارند.
و شما واکنش تان بعد از چنین حرف هایی چیست؟
می گویم کاری نمی گردد کرد، فعلا دور جوانان است.
جالب است چنین بازخوردهایی را در شبکه های اجتماعی نشر نمی دهید. حتی برخلاف بعضی هنرمندان حرف های سیاسی هم نمی زنید.
به خاطر این که بلد نیستم خیلی با شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام کار کنم. از سوی دیگر خیلی هم علاقه ای ندارم وارد چنین مباحثی شوم. فقط دوست دارم عاشقانه کارم را انجام بدهم. ولی اگر شما بخواهید می توانید به من آموزش بدهید (با خنده).
فاطمه عودباشی - رسانه / روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین