سروده های اسکندر احمدنیا در خواب بیگاه جان گرفتند - مجله کوروش بزرگ

اسکندر احمدنیا بیش از پنج دهه است که در دنیای شعر سیر می نماید و پیش از این، پنج دفتر شعر به نام های سرگردان ساعت چهار (انتشارات آغاز، سال 85)، شرحی بر منظومه کلاغا (انتشارات آغاز، سال 86)، مجموعه شعر آزاد از خشک لب های دجله (صحیفه خرد، سال 93)،تغزل گلگون حرم (صحیفهی خرد، سال 96) و دور از چشم ماهی ها (زمزمه های روشن، سال 98) را به زیور طبع آراسته نموده است.

از ویژگی های شعری احمدنیا می توان به زبان خاص سروده هایش اشاره نمود. افزون بر این، این شاعر علاقه زیادی به تصویرسازی زادگاهش (بوشهر) با زبانی آهنگین و خیال انگیز دارد؛ به گونه ای که بومگرایی یکی از مشخصه های شعرهای اوست. بیشتر سروده هایش جوششی است و آنی به وی الهام می گردد.

احمدنیا پیش از این در گفت وگویی اشاره نموده است که برای شعرهایش عنوان انتخاب نمی نماید؛ چون بر این باور است که هر شعر، نوشته و مطلبی را باید مخاطب درک کند و ایرادهای ساختاری معنایی و... آن را دریابد.

یادآوری می گردد، خواب بیگاه سروده اسکندر احمدنیا به همت انتشارات نای بند زمستان 1400 راهی بازار کتاب شده است.